The True Path

අල් කුරානය මිනිසා විසින් රචනා කරන ලද ග්‍රන්ථයක් නොවීම එහි ඇති විශේෂත්වය වේ. ඒ අනුව එය අල්ලාහ් දෙවිඳුන් විසින් මිනිසාට යහ මග පෙන්වීම සඳහා පහළ කරන ලද්දකි. කුරානය මිනිස් නිර්මාණයක් නොවීම හේතුවන් එය ලොව තිබෙන අනෙක් ග්‍රන්ථවලට වඩා අතිශයින්ම වෙනස් ස්වරුපයක් උසුලන්නේය. තවද එම ග්‍රන්ථය 7 වන සිය වසේදී පහළ වුවද 20 වන සිය වසට අයත් විද්‍යාත්මක සංසිද්ධීන් ඇතුලත් වීම බොහෝ දෙනාගේ මවිතයට හේතුවකි. එපමණක් නොව කුරානය පහලවූ දා පටන් අද වන තුරු ගත වූ වසර 1500ක තරම් කාලය තුල කිසිම වෙනසකට භාජනය නොවී ආරක්ෂා වී තිබීමද එහි ඇති හාස්කමකි. ඒ අනුව කිසිම වෙනසකට ලක් නොවී ආරක්ෂා වී තිබෙන එකම ආගමික ග්‍රන්ථය අල් කුරානයයි. අල් කුරානය ඉස්ලාම් දහම සම්පුර්න කරමින් අල්ලාහ්ගෙන් පහළ කරන ලද අවසාන දේව පණිවිඩය වේ. ඒ අනුව කුරානය මගින් ඊට පෙර පහල කරන ලද ඉන්ජිල් හෙවත් බයිබලයේ ඇතැම් කරුණු ද තව්රාත් හෙවත් බයිබලයේ පැරණි ගිවිසුමේ ඇතැම් කරුණුද නැවත නැවත ගෙන හැර දක්වා ඇත. මේ හේතුවෙන් මුහම්මද් නබි තුමාට පෙර පැවති ආගම් අදහන අයට එහි නිවැරදි තාවය පහසුවෙන් දැනගත හැකි ය.  කුරානයේ භාෂාව කිසිවෙකුට අනුකරණය කළ නොහැකි අද්විතීය ගුණාංගයකින් යුක්තය....

ඉස්ලාමයට අනුව කෙළවරක් නොමැති නිරන්තර ජීවිතය ආරම්භ වන්නේ මරණයෙන් පසුවය. තවද ඉස්ලාමයට අනුව මිය යාමෙන් පසු නැවත මෙලොවදී ඉපදීමක් නැත. මින් අදහස් කරන්නේ මිනිස් ජිවිතයට පුනරුත්පක්තියක් නොමැති බවත් මිනිසා මෙලොවදී උපදින්නේ එක් වතාවක් පමණක් බවත් ය. කෙසේ වෙතත් ඉස්ලාමිය ඉගැන්වීම අනුව සෑම ආත්මයක්ම දෙවියන් නියම කල දිනයකදී සොහොන් ජිවිතයෙන් පසු නැවත නැගිටවීමට නියමිතය. ඉන් පසු සෑම ආත්මයක් සඳහාම විනිශ්චයක් සිදු කරනු ලැබේ. එහිදී එක් එක් ආත්මයක් මෙලොවදී ක්‍රියා කල අන්දම ගැන ප්‍රශ්න කිරීමට නියමිතය. එම විනිශ්චයෙන් පසු ස්වර්ගය හෝ නිරය ලබා දීමට නියමිතය.  මරණයෙන් පසු ජිවිතයක් නැතැයි විශ්වාස කල අය එම දිනයේදී මහත්සේ දුකට පත් වන අතර මෙසේ පවසන බව කුරානය දැනුම් දෙන්නේය.  “අහෝ අපගේ ශෝකයි! අපව අපගේ (සොහොන් වන) නිදා සිටි ස්ථානයන්ගෙන් නැගිට්ටෙව්වේ කවරෙක් දැයි  (ඔවුන්) විමසන්නෝය (එවිට දේවදුතයින්) “රහ්මාන් (ඔබට) දුන් පොරොන්දුව නබිවරුන් (ඔබට) සත්‍යය යැයි ගෙනහැර දැක්වුයේද මෙය”යි (කියනු ලැබේ). එය එකම එක ශබ්දයක් මිස (වෙන කිසිවක්) නොවන්නේය. ඒ ඇතුලත ඔවුන් සියල්ලෝම අප වෙත ඒකරාශී කරගෙන එනු ලබන්නෝය. තවද එදින කිස...

මිනිසා ආරම්භ වන්නේ ආදම්තුමාගෙන් බවත් මුල්ම කාන්තාව බිහි වන්නේ ආදම්තුමාගේ ඉල ඇටයකින් බවත් කුරානයේ මෙන්ම අනෙක් ප්‍රධාන ආගම් සියල්ලෙන්ම කියැවේ. ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් මිනිස් පරපුර බිහි වේ. ඒ අනුව මිනිසාගේ මුල් වාසස්ථානය ස්වර්ගය යි. ආදම්තුමා ස්වර්ගයේදී තහනම් ගසේ ගෙඩි කෑම නිසා දඬුවමක් වශයෙන් මෙලොවට පැමිණ ඇත. මිනිසාට මෙලොව ජීවිතය පරීක්ෂාවක් බව කුරානයේ සඳහන් වේ. ඒ අනුව මෙලොවදී මිනිසා මුහුණ පාන පරීක්ෂාවන්ට සාර්ථක ලෙස මුහුණ දීමෙන් මුල් වාසස්ථානය වෙත නැවතත් යාහැකිය. එහෙත් වැරදි මාර්ගය තෝරා ගත් විට තවත් අදියරක් පහලට ගොස් නිරයට යා හැකිය. එසේ බලන කල ලෞකික ජීවිතය කෙළවරක් නැති ගමනක එක් අධියරක් පමණි.  මිනිසා මෙලොවට පැමිණීමට පෙර ආත්මීය ලොවේ සිට ඇත. මවක් ගැබ් ගත් පසු දේවදුතයෙකු විසින් ආත්මයක් රැගෙන විත් මව් කුසට ඇතුලත් කරන්නේය. කෙනෙකුගේ මරණය ලඟා වූ විට තවත් දේවදුතයෙකු පැමිණ ඔහුගේ ආත්මය අත්පත් කර ගෙන යන්නේය. එහෙත් පිනක් හෝ පවක් නොකර මෙලොවට පැමිණි ආත්මය නැවත හැරී යන්නේ තමන් කල පින් සහ  පව්ද සමගය. කෙනෙකුගේ මතු ජිවිතයේ සාර්ථකත්වය හෝ අසාර්ථකත්වය රඳා පවතින්නේ එහි ප්‍රතිපල අනුවය. "සෑම ආත්මයක්ම මරණය අත්විඳින...