පින් දහම් කරන සමහර අය නිරයට යන්නේ ඇයි? (Why do some people who do good deeds go to hell?)
ස්වර්ගයට පිවිසීම සඳහා තිබෙන ප්රධාන අවශ්යතාවයක් වන්නේ නිවැරදි ලෙස දෙවියන් ගැන දැනගෙන ඔහු පෙන්වා දී ඇති මාර්ගයේ ගමන් කිරීමයි. එසේ නොකොට තමන්ගේ අභිමතය පරිදි යම් දෙයකට දේවත්වයෙන් සලකා තමන් විසින්ම නියම කරගත් පින් දහම් කිරීමෙන් ස්වර්ගය ලැබෙන්නේ නැත. ඉස්ලාම් දහම අනුව දෙවියන් කිසිවෙකුගේ කුසින් ඉපදී නැත. එසේම ඔහු කිසිවෙකුගේ මැවිමක්ද නොවේ. ඔහුට සමාන කිසිවෙකුත් නැත.
විශ්වය සහ එහි ඇති සියලුම දේවල් මවා පාලනය කරන්නේ දෙවියන් විසින් ය. එම දෙවියන්ට විවිධ ජන කොටස් නොයෙකුත් නම් වලින් ආමන්ත්රණය කරනු ලැබේ. මොන නමකින් ආමන්ත්රණය කලත් විශ්වයේ නිර්මාතෘ එකම දෙවි කෙනෙකි. විශ්වයේ නිර්මාණය සහ එහි ඇති භෞතික නීති දෙස සැලකීමේදී එය තහවුරු වේ. මෙම කරුණ 21 වන සිය වසේ ජීවත්වූ සුප්රසිද්ධ විද්ඥාඥයෙකු වන ස්ටෙෆාන් හෝකින්ස් මහතා විසින්ද තහවුරු කොට ඇත.
මිනිසුන් කරන දේවල් කුසල් ලෙසද අකුසල් ලෙසද වර්ගීකරණය කල හැක්කේ දෙවියන්ට පමණි. මේ හේතුවෙන් යම් කිසි කෙනෙකු තම අභිමතය අනුව කරන දේවල් වලට පින් ලැබෙන්නේ නැත. දෙවියන් නියම කල කුසල් ක්රියාවක් වලට පවා කුලිය ලැබෙන්නේ ඒවා දෙවියන් උදෙසා පමණක් සිදු කලේ නම් පමණි. මේ හේතුවෙන් ප්රසිද්ධිය අරමුණු කරගෙන හෝ මිනිසුන්ගේ දැනගැනීම සඳහා හෝ වෙනත් අරමුණු පෙරදැරි කරගෙන කරන කිසිම දෙයකට පින් ලැබෙන්නේ නැත. අල් කුරානයේ එක් තැනක මෙසේ සඳහන් වේ. "(අල්ලාහ් නොවන දේවල් වෙනුවෙන්) මහන්සියෙන් ක්රියා කරයි. (එහෙත් මරණයෙන් පසු ඔවුන්) දළු දමමින් දැවෙන ගින්නෙහි ඇතුළු වෙයි" (කුරානය 88:3-4).
නැමදීමට එකම සුදුස්සා විශ්වයේ මැවුම්කරු බව අවිවාදයෙන් පිළිගත යුතුය. මේ හේතුවෙන් ඔහුට පමණක් නැමදීමෙන් ස්වර්ගය අත්කර ගැනීමට හැකි වන්නේය. එසේ තිබියදී පිළිම වලට හෝ දේවදුතයින්ට හෝ සාස්තෘවරුන්ට නැමදීම නොමග යාමකි.
ලෝකයේ පවතින ඉපැරණිම දහම වන ඉස්ලාමය අනුව දෙවියන්ට අල්ලාහ් යනුවෙන් ආමන්ත්රණය කරනු ලැබේ. මිනිසාට යහ මග පෙන්වා දීම සඳහා ඔහුගේ විශේෂ නියෝජිතවරුන් වන නබිවරුන් බොහෝ දෙනෙක් මෙලොවට පැමිණ තිබේ. එසේ පැමිණි අවසාන දහම් පණිවිඩය කුරානය යි. ඊට පෙර පහළ කරන ලද දහම් පණිවිඩ වන්නේ දාවුද් නබි තුමාට පහල කරන ලද සබුර්, මුසා නබි තුමාට පහළ කරන ලද තව්රාත් හෙවත් යුදෙව් ආගම සහ ජේසු තුමාට පහළ කරන ලද ඉන්ජිල් හෙවත් බයිබලය වේ.
මිනිසා ක්රියා කල යුත්තේ දෙවියන් පහළ කල දහම අනුවය. ඊට එරෙහිව යමින් කොතරම් පින් දහම් කලත් ඒවාට කුලියක් ලැබෙන්නේ නැත. ඔවුන් ගැන කුරානයේ මෙලෙස පවසා ඇත. "ක්රියාවලින් විශාල ලෙස පාඩු වුවන් ගැන නුඹලාට අප දැනුම් දෙන්න දැයි (නබි තුමනි) නුඹ අසන්න! ඔවුන්ගේ උත්සාහයන් මෙලොව ජීවිතයේදීම නිෂ්පල විය. නියත වශයෙන්ම ඔවුන් තමන් යහ කම් කරන බවට සිතාගෙන සිටිති" (කුරානය 18:103-104).
ඇතැම් අය දෙවියන් වෙනුවට සොබා දහමට මුල් තැන දෙන්නේය. එහෙත් සොබා දහම යනු අර්ථ දැක්වීමකට පමණක් සීමාවූ දෙයකි. මේ නිසා ස්වර්ගයට යාමට නම් දෙවියන් ගැන නිවැරදිව දැනගෙන ඔහු පහළ කල දහම අනුව ජිවත් වීම අනිවාර්ය වේ.
By Fasy Ajward.B.Sc(Special)Hons.
Ex: Research officer at Ceylon Institute of Scientific and Industrial Research.
Comments
Post a Comment