විශ්වයේ පෝෂකයා වන අල්ලාහ් (Allah, the Sustainer of the Universe)
ලෝකයේ සත්ව විශේෂ මිලියන 8.7 ක් පමණ ජිවත්වන බව ඇස්තමේන්තු කොට තිබේ. මේ සෑම සත්ව කුලකයක් තුලම අතිවිශාල ජීවින් සංඛ්‍යාවක් සිටිති. මේ සෑම ජිවියෙකුටම ආහාර ලබා දෙන්නේ කවුද?
අළු තල්මසුන් දින 130 ත් 140 ත් අතර කාලය තුල කිලෝ ග්‍රෑම් 150,000 ක් පමණ ආහාර අනුභව කරන්නේය. එහෙත් කිසිම තල්මසෙක් ඔවුන්ගේ හෙට දිනයේ අහාර වේල ගැන කනස්සල්ලට පත්වන්නේ නැත. එසේම අලියෙක් දිනකට රාත්තල් 250 ත් 300 ත් අතර ප්‍රමාණයක් ආහාර අනුභව කරන්නේය. මෙතරම් විශාල අහාර අවශ්‍යතාවයක් තිබුනත් කිසිම අලියෙක් නිරාහාරව සිටින්නේ නැත. ලෝකයේ සිටින අනෙක් ලොකු කුඩා සැම ජීවියෙකුත් එසේමය. මේ සම්බන්දයෙන් අල් කුරානය තුල මෙවැනි වැකියක් දැකිය හැකිය. "පොළොවෙහි වෙසෙන කවර ප්‍රාණියෙකු වුවද උන්ට ආහාර ලබා දීමේ වගකීම අල්ලාහ් කෙරෙහිම ඇත" (කුරානය 11:6).
මහ පොළොවේ ජිවත්වන සෑම ජීවියෙකුම අල්ලාහ්ගේ මැවීම් ය. ඒවා සියල්ල මැවූ අල්ලාහ් ඒවාට අවශ්‍ය අහාරපානද සපයා දෙන්නේය. ඒ අනුව සෑම ජිවියෙකුගේම පැවැත්ම වෙනුවෙන් දැවැන්ත අහාර දාමයන් ක්‍රියාත්මක කර තිබේ. මෙම අහාර දාමයන් අතර නිසි සමතුලිතතාවයක් නොතිබෙන්නට ඇතැම් ජීවින් සම්පුර්ණයෙන්ම වඳ වී යා හැකිය. එහෙත් ඥානාන්විත ආකාරයකින් ශාක බක්ෂක ජිවින්ද මාංශ බක්ෂක ජිවින්ද ශාක සහ මාංශ යන දෙකම අනුභව කරණ සර්ව බක්ෂක ජිවින්ද මවා අහාර දාමය සමතුලිත කොට තිබේ. එය අල්ලාහ් ම සැලසුම් කළා මිස වෙන කිසිම අකාරයකින් සිදු කල නොහැකිය. සෑම ජීවියෙකුගේම අහාර අවශ්‍යතාවයන් අල්ලාහ් ලබා දෙන්නේය.
ඉතා සීමිත ජීවී කණ්ඩායමක් හැර සෙසු සියලුම ජීවින් අනාගත අවශ්‍යතාව සඳහා බියවී හෙට දවස වෙනුවෙන් අහාර ඉතුරු කරන්නේ නැත. එහෙත් උන් සියල්ලෝම සෑම දාම අහාර ලබා ගන්නේය. මේ අතර ඇතැම් ජීවින් සිටින්නේ පස යටය. ඇතැම් ජිවින්ට ඇස් නැත. ඇතැම් ජිවින්ට අත්පා නැත. එසේ තිබියදීත් ඒ සෑම ජීවියෙකුම අහාර ගනිමින් තම වර්ගයා බෝ කරමින් ජිවත්වේ.
තම අහාර අවශ්‍යතා කෙරෙහි අල්ලාහ් වෙත විශ්වාසය තැබිය යුතු අකාරය අපට පක්ෂීන්ගෙන් ඉගෙන ගත හැකිය. උන් උදේ පාන්දරම තම කුඩුවේ සිට පියාසර කර යන්නේ ආහාර සොයාගෙන ය. අල්ලාහ් ගෙනවිත් දෙන තුරු කුඩුවටවී සිටින්නේ නැත. ඇතැම් පක්ෂීන් මේ සඳහා ගව්ගණන් පියාසර කරන්නේය. උන් හවසට තම කුඩුවලට එන්නේ කුස පුරවාගෙනය. අපද එය ආදර්ශයට ගත යුතුය.
අල්ලාහ් කෙරෙහි හරිහැටි විශ්වාසය තබා ඔහු කෙරෙහි පමණක් බලාපොරොත්තු තබන්නේ නම් පක්ෂීන් හට අහාර ලබා දෙන අකාරයටම මිනිසාටත් අහාර ලබා දෙන බව නබිතුමා පැවසුවේය. මේ සම්බන්දයෙන් කුරානයේ මෙසේ දැක්වේ. “කවරෙක් අල්ලාහ්ට බියවී ක්‍රියා කරයිද ඔහුට අල්ලාහ් මඟක් ඇති කරන්නේය. තවද, ඔහු නොසිතු ආකාරයට ඔහුට අහාර ලබා දෙන්නේය. තවද, කවරෙක් අල්ලාහ් කෙරෙහි පූර්ණව විශ්වාස කරයිද ඔහුට (අල්ලාහ්) ප්‍රමාණවත් වන්නේය” (කුරානය 65:2-3).
අබ්දුර් රහ්මාන් ඉබ්නු අව්ෆ් රලි තුමා මක්කාවේ සිටි කෝටිපති ව්‍යාපාරිකයෙකි. එහෙත් කුරෛෂ් වරුන්ගේ තාඩන පීඩන හමුවේ ඔහු තමන්ට අයත් සියළුම දේවල් අත්හැර දමා හිස් අතින් මදිනාවට හිජ්රත් ගියේය. එහෙත් ඉතා කෙටි කාලයක් තුලදී ඔහු නැවතත් පෙර පරිදිම කෝටි පති ව්‍යාපාරිකයෙක් විය. මින් පෙනී යන්නේ අල්ලාහ් කෙනෙකුට නියම කල දේවල් අනිවාර්යෙන්ම ඔහුට ලැබෙන බවයි.
මිනිසාව මැවීමට පෙරම මිනිසාගේ රිස්ක් හෙවත් ඔහුගේ ජිවිතයට අවශ්‍ය සලාකය නියම කොට ඇත. ඒවා කෙසේ හෝ ඔහු වෙත ලැබෙනු ඇත. එහෙත් මිනිසාට අනෙක් ජිවින්ට නැති වගකීමක් මෙහි දැක්වෙන කුර්ආන් වැකිය හරහා පවරා තිබේ. "ඔබගේ පව්ලේ උදවියට සලාතය අණ කර ඔබද එහි ස්ථිරව සිටිනු! අපි නුඹගෙන් කිසිඳු ආහාරයක් ඉල්ලුවේ නැත. අපිම නුඹට අහාර ලබා දෙන්නෙමු" (කුරානය 20:132).
මේ නිසා කෙනෙක් සලාතය අතපසු කරමින් අල්ලාහ් නියම කොට ඇති දේවල් ලබා ගැනීමට රෑ දවල් නොබලා මහන්සි වීම මතු ජිවිතයට කරනු ලබන විශාල පාඩුවකි. මිනිසා කල යුත්තේ සලාතය නිසිලෙස ඉටුකිරීමෙන් අල්ලාහ් නියම කොට ඇති රිස්ක් හෙවත් ජිවිතයට අවශ්‍ය දේවල් පහසුවෙන් ලබා ගැනීමට දොරටු විවෘත කර ගැනීමය. එමගින් කෙනෙකුට ඔහුගේ මෙලොව ජීවිතය සහ මතු ජීවිතය යන දෙකම ජය ගැනීමට හැකියාව ලැබේ.
By Fasy Ajward.B.Sc(Special)Hons,Japura.
Ex: Research officer at Ceylon Institute of Scientific and Industrial Research.
Comments
Post a Comment