මෙතරම් විශාල විශ්වයක් තුල මිනිසාව අරමුණකින් තොරව මවා තිබේද? (Has man been created without a purpose in such a vast universe?)

අප ජිවත්වන ක්‍ෂිරපතයේ පමණක් බිලියන 250 කට වඩා තරු පිහිටා ඇති බව ගණන් බලා තිබේ. විශ්වය තුල මෙවැනි ක්‍ෂිරපත තවත් බිලියන සංඛ්‍යාවක් තිබෙන බව ඇස්තමේන්තු කොට ඇත. මේවා සමග සැසඳීමේදී පෘථිවිය දුවිලි අංශුවක තරම් වත් නොවේ. එසේ තිබියදී මේවා සියල්ලම අරමුණකින් තොරව නිර්මාණය කළේ යැයි කෙනෙකුට පැවසිය හැකිද?

පෘථිවියේ සිටින ජීවින් අතරින් මිනිසා සුවිශේෂී තැනක් හොබවන්නේය. කුරානයේ සඳහන් පරිදි මිනිසා අල්ලාහ්ගේ මිහිපිට නියෝජිතයාය. කුරානයේ තවත් තැනක මෙසේ ප්‍රශ්න කර ඇත. "අප නුඹලාව නිකමට මැව්වෙමු යැයි ද, නියත වශයෙන්ම නුඹලා අප හමුවට හරවනු ලබනේ නැතැයිද සිතාගෙන සිටියෙහුද?" (කුරානය 23:115). එසේ තිබියදී මිනිසා තම අරමුණ පසෙක තබා වෙනත් දේවල් සඳහා කාලය ගත කරමින් සිටින්නේය. 

විශ්වය පුදුමාකාරය. එහි ඇති දේවල් නැවත නැවත හට ගන්නේය. බොහෝ දේවල් පසෙන් හටගෙන ක්‍රමානුකුලව පරිනත වී නැවත පසටම එකතු වන්නේය. අනෙක් අතට මිනිසා නිෂ්පාදනය කරන දේවල් පරිනත තත්වයෙන් පටන්ගෙන ක්‍රමානුකුලව පරිහානියට පත් වන්නේය. මිනිසාද එසේමය කිසිවක් නොමැතිව ආරම්භ වී පුර්ණ මිනිසෙකු බවට පත්ව නැවත පසටම එකතු වන්නේය. නැවතත් ඔහුව පසෙන්ම නැගිට වීමට නියමිතය. කුරානයේ එම කරුණ මෙසේ දැක්වේ. "අපි නුඹලාව එයින්ම (පසෙන්ම) මැව්වෙමු, නැවතත් අපි ඒ වෙතම නුඹලාව හරවන්නෙමු. නැවතත් අපි නුඹලාව එයින්ම පිට කරන්නෙමු" (කුරානය 20:55). ඇතැමුන්ට එය මායාවක් ලෙස පෙනුනත් සත්‍යය එයයි. 

අල්ලාහ්ගේ මැවීම් අපට සිතා ගත නොහැකිය. ඇත්ත වශයෙන්ම සෑම පදාර්තයක්ම සැදී තිබෙන්නේ පරමාණු වලිනි. සෑම පරමානුවක්ම සමන්විත වන්නේ ප්‍රෝටෝන, නියුට්‍රෝන, ඉලෙක්ට්‍රොන වැනි උප පරමාණුක කොටස් වලින්ය. ඒවා නොයෙකුත් ආකාරයට සංයෝජනය වෙමින් මුලද්‍රව්‍ය හට ගෙන තිබේ. ලොව පුරා මුලද්‍රව්‍ය 118 ක් පමණ දැනට සොයාගෙන තිබේ. ඒ සෑම මුලද්‍රව්‍යයකටම ආවේනික ලක්ෂණ තිබේ. ඒවා සංයෝජනය වීමෙන් අනන්ත අප්‍රමාන රසායනික සංයෝග නිර්මාණය වෙමින් විශ්වය සෑදී ඇත. මේවා ඉබේ සිදු විය හැකිද? නැතහොත් ඥානාන්විත දෙවි කෙනෙකුගේ ක්‍රියාවක් විය යුතුද? මේවා ගැන සිතා බලන කල සෑම දෙයක් පිටු පසම නිර්මාණ කරුවෙක් සහ අරමුණක් තිබිය යුතු බව බුද්ධිමතුන්ට වැටහිය යුතුය.

විශ්වයේ ඇති සෑම දෙයක්ම යම් යම් නියෝග වලට යටත්ව ක්‍රියා කරන්නේය. එම නියෝග වලට විද්‍යාඥයින් භෞතික නියමයන් යැයි කියනු ලබේ. විශ්වය විනාශ නොවී පවතින්නේ විශ්වය පුරාම ඇති එම නියමයන් නොවෙනස්ව පවතින නිසාය. එවැනි දෙයක් සිදු විය හැක්කේ විශ්වය එක් දෙවි කෙනෙකුගේ නිර්මාණයක් වුව හොත් පමණි. අල් කුරානය මෙසේ පවසයි: "පවසනු! අල්ලාහ් එක්කෙනේක්මය" (කුරානය 112:1)

ලොව පුරා ඇති ජෛව විවිදත්වය ඉතා පුදුමාකාරය. ඒ සෑම ජීවියෙකුම උපතින්ම පරිපුර්ණය. තවද කිසිම ජීවියෙකු ආහාර නොමැතිව මිය යන්නේ නැත. ඒ සඳහා අතිවිශාල අහාර දාමයන් ක්‍රියාත්මක වන්නේය. ඒවා සැලසුම් කර ඇත්තේ කව්රුන් විය හැකිද? කුරානය මෙසේ පවසයි: "නියත වශයෙන්ම අල්ලාහ් අහාර ලබා දෙන්නාද අධික ශක්තිවන්තයාද ස්ථිරභාවය ඇත්තාද වේ" (කුරානය 51:58).

මිහිපිට සිටින ජීවින් අතරින් මිනිසාට අද්විතීය ස්ථානයක් හිමිවේ. මිනිසාට වෙන කිසිම සත්වයෙකුට නැති අංග ලක්ෂණ පිහිටා තිබේ. එසේ නොවන්නට මිනිසාට කිසිම නිර්මාණයක් කල හැකි වන්නේ නැත. තවද වෙන කිසිම ජීවියෙකුට නැති බුධියක් මිනිසාට ලබා දී තිබේ. මේ නිසා මිනිසා බොහෝ වචනය කතා කරන අතර ඒවා සන්නිවේදයන කරන්නේය. කුරානයේ මෙලෙස සඳහන් වේ. "ඔහු (අල්ලාහ්) මිනිසාව මැව්වේය. ඔහුට (කතා කිරීමේ) පැහැදිලිතාවයද ඔහුම ඉගැන්නුවේය" (කුරානය 55:3-4).

මිනිස් ජිවිතයේ අරමුණ පැහැදලි කර දීම සඳහා මුල්ම මිනිසා වන ආදම් තුමාගේ පටන් බොහෝ දහම් පණිවිඩ පහළ කොට තිබේ. ඉන් අවසාන දහම් පුස්තකය අල්-කුරානය යි. එහි මිනිස් ජිවිතයේ අරමුණ සහ මරණයෙන් පසු ජීවිතය ගැන සවිස්තරාත්මකව කරුණු පැහැදිලි කොට තිබේ. මේ නිසා මරණයෙන් පසු ජීවිතය ජය ගැනීම සඳහා කුරානය හැදෑරීම මිනිසාට පැවරෙන වගකීමකි. 

By Fasy Ajward, B.Sc(Physics.Special)Hons.Japura.

Ex. Research officer at former CISIR.

https://www.facebook.com/thetruepathofislam
http://truepath1.blogspot.com/

Twiter:- thetrue_path