ඉස්ලාම් කව්රුන් වෙනුවෙන්ද? (For whom is Islam?)
අල් කුරානය කව්රුන් වෙනුවෙන්දැයි මෙසේ සඳහන් වේ. "මෙය ලෝවැසියන්ට අයත් උපදෙසක් මිස වෙන නොමැත" (කුරානය 81:27). තවද මුහම්මද් නබි තුමා කව්රුන් වෙනුවෙන් පැමිණියේදැයි කුරානයේ මෙසේ සඳහන් කොට ඇත. "(ඕ:නබි!) අපි නුඹව සකල ලෝවැසියන්ටම ආශින්ෂණයක් ලෙස මිස යැව්වේ නැත" (කුරානය 21:107). එසේ නම් ඉස්ලාම් දහම එක් ප්‍රජාවක් සඳහා පමණක් අයත් නොවන බව පැහැදිලි ය. මෙය දැනගත් කිසිවෙකුට මරණයෙන් පසු දේවදුතයින් ප්‍රශ්න කිරීමේදී තමන් ඒ බව දැන නොසිටි බව කිව නොහැකිය.
බොහෝ අය සිතාගෙන ඉන්නේ ඉස්ලාම් ආගම මුහම්මද් නබිතුමාගෙන් ආරම්භ වන බවයි. එය සම්පුර්ණයෙන්ම වැරදි මතයකි. ඇත්ත වශයෙන්ම ඉස්ලාම් ආගම ආරම්භ වන්නේ මුල්ම මිනිසා සහ නබිවරයා වන ආදම් තුමාගෙනි. ආදම් තුමාගෙන් පසු එම දහම දෙසීම සඳහා සිය දහසකට වඩා නබිවරුන් මෙලොවට පැමිණ තිබේ. ඔවුන් අතරින් අවසාන වරට පැමිණියේ මුහම්මද් නබි තුමාය. ඒ අනුව ඔහුගෙන් පසු අලුතින් වෙනත් නබිවරයෙකු මෙලොවට පැමිණෙන්නේ නැත. මින් පැහැදිලි වන්නේ මිනිසාගේ ආරම්භයේ සිටම ඉස්ලාම් දහම මිනිස් වර්ගයා වෙනුවෙන් වෙන් වූ දහමක් බවයි.
අල්ලාහ් පිළිගන්නා එකම ආගම ඉස්ලාම් බව මෙම කුර්ආන් වැකිය අනුව දැක ගත හැකිය. "නියත වශයෙන්ම අල්ලාහ් සමග ඇති දහම ඉස්ලාම්ය" (කුරානය 3:19). එම දහම දෙසීම සඳහා අනපනත් මෙන්ම ආගම් පුස්තක මෙළොවට යවා තිබේ. එම ආගම් පුස්තක හතරක නම් පමණක් කුරානයේ දැක්වේ. ඒවා කවරේද යත් දාවුද් නබිතුමාට ලැබුණු සබුර් ආගම් පුස්තකයද, යුදෙව්වන්ට ආගම දෙසීම සඳහා පැමිණි මුසා නබි තුමාට ලැබුණු තව්රාත් හෙවත් බෛබලයේ පැරණි ගිවිසුමද, කිතුනුවන්ට ආගම දෙසීම සඳහා පැමිණි ජේසු තුමාට ලැබුණු ඉන්ජිල් හෙවත් බයිබලයද වේ. ඒ හැරුණු විට මුළු ලෝකවාසී ජනතාව වෙනුවෙන් පැමිණි මුහම්මද් නබිතුමාට කුරානයද පහළ කොට තිබේ. ඒ අනුව කුරානය මුළු මහත් මිනිස් වර්ගයා වෙනුවෙන් ඉස්ලාම් දහම දෙසීම සඳහා අල්ලාහ් විසින් එවන ලද සම්පුර්ණ කරන ලද සහ අවසාන ආගම් පුස්තකය වේ.
එක් එක් නබිවරුන්ගේ කාලවලදී ජිවත් වූ ජනතව එම කාලයේ සිටි නබිවරයාට පහළ වූ දහම් පුස්තක අනුව ජිවත් වීම අනිවාර්ය විය. කෙසේ වෙතත් අලුතින් නබිවරයෙකු පැමිණි සෑම විටම අලුතින් පැමිණි නබිවරයාව අනුගමනය කල යුතු විය. එසේම මුහම්මද් නබි තුමාට පෙර පැවති ආගම් පුස්තක සහ එම ආගම් පුස්තක රැගෙන පැමිණි නබිවරුන්ව විශ්වාස කිරීම මුහම්මද් නබිතුමාගේ අනුගාමිකයින් හට අනිවාර්ය කොට තිබේ. මේ නිසා සෑම මුස්ලිම්වරයෙකුම මුහම්මද් නබිතුමාට පෙර පැමිණි නබිවරුන්ව සහ ඔවුන්ට පහළ කරන ලද ආගම් පුස්තක විශ්වාස කරති.
යම් කෙනෙක් ඉස්ලාම් දහම වැළඳ ගැනීම නිසා අල්ලාහ්ට කිසිම ලාබයක් හෝ කිසිම කෙනෙක් එය වැළඳ නොගැනීම නිසා අල්ලාහ්ට කිසිම පාඩුවක් හෝ අත්වන්නේ නැත. එබැවින් ඉස්ලාම් දහම වැළඳ ගැනීමෙන් ලැබෙන වාසිය හෝ අවාසිය ඒ ඒ පුද්ගලයා විසින්ම අත්විඳිනු ඇත.
ඉස්ලාම් ආගමේ මුලික විශ්වාසය වන්නේ මිනිසා ඇතුළු සියලුම දේවල් අල්ලාහ් විසින් මවා ඇති බව විශ්වාස කිරීමයි. යම් කෙනෙක් එය විශ්වාස නොකරන්නේ නම් ඔහුව කෆීර් කෙනෙකු නොහොත් විශ්වාස නොකරන්නෙකු ලෙස හඳුන්වනු ලැබේ. තවද ඔවුන් කුමන විශ්වාසයක් ඇතුව ජිවත් වන්නේද මරණයෙන් පසු ඔවුන් විශ්වාස කල අයගෙන්ම ඔවුන්ට පිහිට පැතීමට සිදු වන්නේය. කෙසේ වෙතත් ඔවුන් අල්ලාහ්ගේ මැවීම් වන බැවින් මෙලොව ජිවත් වනතාක් ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතාවයන් සියල්ලම අල්ලාහ් විසින් සපුරා දෙන්නේය.
කෙනෙක් මුස්ලිම් දෙමව්පියන්ට දාව ඉපදීම නිසා ස්වර්ගය ලැබෙන්නේ නැත. ස්වර්ගය අත්කර ගැනීම සඳහා කෙනෙක් මුහුණ දෙන පරික්ශාවලින් ඔහුගේ විශ්වාසය තහවුරු කල යුතුය. සාමාන්‍ය මිනිසුන් පමණක් නොව නබිවරුන් පවා දෙවියන්ගේ පරීක්ෂාවන්ට මුහුණ පා තිබේ. අල් කුරානයේ බොහෝ නබිවරුන් මුහුණ දුන් පරීක්ෂාවන් ගැන සඳහන් කොට තිබෙන්නේ අපට ඉන් ආදර්ශයක් ලබා ගැනීම සඳහා ය.
Comments
Post a Comment